12. ความพินาศจ้องจะเขมือบเขาภัยพิบัติเตรียมพร้อมที่จะตะครุบเมื่อเขาล้ม
13. มันกัดกร่อนผิวหนังของเขาความตายเริ่มกัดกินแขนขาของเขา
14. เขาถูกลากออกมาจากเต็นท์ที่มั่นคงปลอดภัยและถูกนำลงมายังองค์กษัตริย์แห่งความหวาดหวั่นพรั่นพรึง
15. ไฟอยู่ในเต็นท์ของเขากำมะถันติดไฟเกลื่อนกลาดอยู่เหนือที่พำนักของเขา
16. รากของเขาเหี่ยวเฉาและกิ่งก้านของเขาก็แห้งไป
17. อนุสรณ์ของเขาพินาศไปจากโลกสิ้นชื่อไปจากแผ่นดิน
18. เขาถูกขับไล่จากความสว่างไปสู่ความมืดมนและถูกเสือกไสไล่ส่งไปจากโลก
19. เขาไม่มีลูกหลานหลงเหลืออยู่ในหมู่ชนของเขาและไม่มีผู้รอดตายในดินแดนที่เขาเคยอยู่