18. “แน่ทีเดียว เราได้ยินเสียงเอฟราอิมโอดครวญว่า‘พระองค์ทรงฝึกข้าพระองค์เหมือนฝึกลูกวัวที่ยังไม่เชื่องและข้าพระองค์ก็ถูกฝึกฝนโปรดทรงช่วยให้ข้าพระองค์คืนสู่ปกติสุข แล้วข้าพระองค์จะหวนกลับมาเพราะพระองค์ทรงเป็นพระยาห์เวห์ พระเจ้าของข้าพระองค์
19. เมื่อข้าพระองค์หลงทางไปแล้วข้าพระองค์ก็สำนึกผิดเมื่อข้าพระองค์เข้าใจแล้วข้าพระองค์ก็ตีอกชกตัวข้าพระองค์อับอายและตกต่ำเพราะทนรับความอัปยศอดสูจากบาปที่ทำในวัยหนุ่ม’
20. เอฟราอิมเป็นลูกชายที่รักเป็นลูกคนโปรดของเราไม่ใช่หรือ?แม้เราจะพูดตำหนิเขาเนืองๆแต่เราก็ยังคงคิดถึงเขาฉะนั้นจิตใจของเราอาลัยหาเขาเราเอ็นดูสงสารเขายิ่งนัก” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
21. “จงตั้งป้ายริมทางขึ้นตั้งป้ายชี้ทางไว้สังเกตทางหลวงเส้นทางที่เจ้าดำเนินไปอิสราเอลพรหมจารีเอ๋ย กลับมาเถิดจงกลับมายังหัวเมืองต่างๆ ของเจ้า
22. ลูกสาวไม่ซื่อเอ๋ยเจ้าจะเตร็ดเตร่ไปนานสักเท่าใด? องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงสร้างสิ่งใหม่ในโลกคือผู้หญิงคนหนึ่งจะโอบล้อมผู้ชายไว้”