1. “หากชายใดหย่าขาดจากภรรยาและนางไปแต่งงานกับชายอีกคนเขาควรจะกลับไปหานางอีกหรือ?จะไม่ทำให้แผ่นดินแปดเปื้อนมลทินไปหมดหรอกหรือ?แต่เจ้าก็ใช้ชีวิตเยี่ยงโสเภณีที่มีชู้รักหลายคนบัดนี้เจ้าจะกลับมาหาเราหรือ?” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
2. “จงแหงนหน้ามองบนที่สูงอันเริศร้างทั้งหลายดูเถิด มีที่ไหนบ้างที่เจ้าไม่ได้ไปทำตัวแปดเปื้อนด้วยการล่วงประเวณี?เจ้านั่งคอยบรรดาชู้รักอยู่ริมทางนั่งคอยเหมือนชนเผ่าเร่ร่อนในทะเลทรายเจ้าทำให้แผ่นดินเป็นมลทินเนื่องด้วยความสำส่อนและความชั่วร้ายของเจ้า
3. ฉะนั้นฝนจึงถูกระงับเสียและฝนฤดูใบไม้ผลิก็ไม่ตกลงมาถึงกระนั้นเจ้าก็ยังหน้าด้านเหมือนหญิงโสเภณีเจ้าไม่มียางอายเอาเสียเลย
4. เจ้าเพิ่งร้องทูลเราไม่ใช่หรือว่า‘พระบิดาของข้าพระองค์ ผู้ทรงเป็นมิตรสหายมาตั้งแต่ข้าพระองค์ยังแรกรุ่น
5. พระองค์จะกริ้วอยู่เนืองนิตย์หรือ?พระพิโรธของพระองค์จะคงอยู่ตลอดไปหรือ?’เจ้าพูดเช่นนี้แหละแต่เจ้าก็ยังคงทำชั่วทุกอย่างอยู่ร่ำไป”