17. ประชาชนที่ถูกล้อมเมืองไว้จงเก็บข้าวของเพื่อเดินทางออกจากดินแดนนั้นเถิด
18. เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า“บัดนี้เราจะเหวี่ยงผู้ที่อาศัยอยู่ในดินแดนนี้ออกไปเราจะนำความทุกข์ลำเค็ญมายังพวกเขาเพื่อพวกเขาจะรับรู้ถึงความโกรธของเรา”
19. วิบัติแก่ข้าพเจ้าเนื่องด้วยการบาดเจ็บนี้!บาดแผลของข้าพเจ้าเยียวยาไม่ได้!ถึงกระนั้นข้าพเจ้าก็บอกตัวเองว่า“นี่เป็นความเจ็บป่วยของเราเอง และเราก็ต้องทน”
20. เต็นท์ของข้าพเจ้าถูกทำลายสิ้นเชือกขึงทั้งหมดก็ขาดผึงลูกๆ ไปจากข้าพเจ้าหมดไม่เหลือใครอยู่ช่วยกางเต็นท์หรือสร้างที่พักพิงให้ข้าพเจ้า