7. หากมีคนยากจนท่ามกลางพี่น้องในเมืองใดของดินแดนซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านกำลังจะประทานแก่ท่าน อย่านิ่งดูดายหรือไม่ยอมเห็นใจช่วยเหลือเขา
8. จงใจกว้างเอื้อเฟื้อให้เขายืมตามที่เขาจำเป็น
9. จงระวัง อย่ามีความคิดชั่วร้ายว่า “ปีที่เจ็ดซึ่งเป็นปีแห่งการยกหนี้สินใกล้จะมาถึงแล้ว” ก็เลยไร้น้ำใจไม่ยอมให้อะไรแก่พี่น้องผู้ยากไร้ เขาอาจร้องทูลองค์พระผู้เป็นเจ้าแล้วจะถือเป็นความผิดบาปของท่าน
10. ท่านจงให้เขายืมด้วยใจกว้างขวางและอย่ามีใจคิดเสียดาย เพราะพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะทรงอวยพรท่านในกิจการงานทุกอย่างและทุกสิ่งที่ท่านทำ
11. จะมีคนจนในแผ่นดินเสมอ ฉะนั้นข้าพเจ้าจึงกำชับให้ท่านเอื้อเฟื้อแก่พี่น้อง คนยากไร้ ผู้ขัดสนในดินแดนของท่าน
12. หากพี่น้องชาวฮีบรูไม่ว่าชายหรือหญิง ขายตัวเป็นทาสและรับใช้ท่านมาครบหกปี ท่านต้องปล่อยเขาเป็นไทในปีที่เจ็ด
13. และอย่าปล่อยเขาไปมือเปล่า
14. จงมีน้ำใจให้ของจากฝูงสัตว์ ลานนวดข้าว และบ่อย่ำองุ่นแก่เขาด้วย จงแบ่งปันให้เขาตามที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงอวยพรท่าน
15. จงระลึกว่าท่านเคยเป็นทาสอยู่ในอียิปต์ และพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงไถ่ท่าน ด้วยเหตุนี้ข้าพเจ้าจึงแจ้งพระบัญชานี้แก่ท่านในวันนี้
16. แต่หากทาสของท่านกล่าวว่า “ข้าพเจ้าไม่อยากจากท่านไป” เพราะเขารักท่านและครอบครัวของท่าน และเขาอยู่กับท่านมีความสุขดี
17. ก็จงใช้เหล็กแหลมเจาะติ่งหูเขาแนบกับประตู และเขาจะเป็นทาสของท่านตลอดไป กับทาสหญิงก็ทำเช่นเดียวกัน
18. เมื่อท่านปล่อยทาสเป็นอิสระ อย่ารู้สึกเสียดาย เพราะตลอดหกปีที่เขารับใช้ท่าน ค่าแรงของเขามีค่าเป็นสองเท่าของค่าแรงลูกจ้าง และพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะทรงอวยพรทุกสิ่งที่ท่านทำ
19. จงแยกสัตว์หัวปีตัวผู้ทุกตัวจากฝูงแพะแกะและฝูงวัวสำหรับถวายแด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน อย่าเอาลูกวัวหัวปีไปใช้งาน และอย่าตัดขนลูกแกะหัวปี
20. แต่ละปีท่านกับครอบครัวจะรับประทานสัตว์เหล่านี้ต่อหน้าพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านในสถานที่ซึ่งพระองค์จะทรงเลือก
21. หากสัตว์หัวปีมีตำหนิเช่น ขาเก ตาบอด หรือมีอะไรผิดปกติ อย่านำมาถวายแด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน
22. ท่านจงรับประทานสัตว์เหล่านี้ในเมืองของท่านเอง แม้ผู้ที่เป็นมลทินตามระเบียบพิธีในขณะนั้นก็รับประทานได้เหมือนที่รับประทานเนื้อละมั่งหรือกวาง
23. แต่อย่ารับประทานเลือด จงเทลงบนพื้นดินเหมือนเทน้ำ