10. ภูเขาทั้งหลายเห็นพระองค์และบิดตัวไปมากระแสน้ำโถมซัดไปห้วงลึกคำรามลั่นและซัดคลื่นเป็นระลอกสูง
11. ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์หยุดนิ่งอยู่ในฟ้าสวรรค์เมื่อลูกศรที่พุ่งทะยานของพระองค์ส่องประกายเมื่อหอกของพระองค์ส่องประกายราวกับฟ้าแลบ
12. พระองค์ทรงย่างเหยียบไปทั่วโลกด้วยพระพิโรธและทรงเหยียบย่ำประชาชาติทั้งหลายด้วยความกริ้ว
13. พระองค์เสด็จออกมากอบกู้ประชากรของพระองค์เพื่อช่วยผู้ที่พระองค์ทรงเจิมตั้งไว้ให้รอดพระองค์ทรงบดขยี้ผู้นำของดินแดนแห่งความชั่วร้ายพระองค์ทรงทำให้เขาเปลือยเปล่าตั้งแต่หัวจรดเท้าเสลาห์
14. พระองค์จะทรงใช้หอกของเขาเองแทงศีรษะของเขาเมื่อเหล่านักรบของเขาบุกมาเพื่อตีข้าพระองค์ทั้งหลายให้กระจัดกระจายยิ้มเยาะราวกับจะเข้ามากัดกินคนน่าเวทนาซึ่งซุ่มซ่อนตัวอยู่
15. พระองค์ทรงย่ำทะเลด้วยฝูงม้าของพระองค์ทำให้ห้วงน้ำใหญ่ปั่นป่วน
16. ข้าพระองค์ได้ยินแล้วใจก็เต้นระรัวเสียงนั้นทำให้ริมฝีปากของข้าพระองค์สั่นระริกความเสื่อมสลายก็คืบคลานเข้ามาในกระดูกของข้าพระองค์และขาของข้าพระองค์ก็สั่นเทาถึงกระนั้นข้าพระองค์จะอดทนรอคอยวันแห่งหายนะให้มาถึงชนชาติที่รุกรานเรา