3. มงกุฎดอกไม้แห่งเกียรติยศของเหล่าคนขี้เมาแห่งเอฟราอิมนั้นจะถูกเหยียบย่ำใต้ฝ่าเท้า
4. ดอกไม้อันร่วงโรย ความงามอันเชิดหน้าชูตาของเอฟราอิมซึ่งประดับอยู่บนหัวของหุบเขาอันอุดมสมบูรณ์จะเป็นเหมือนมะเดื่อสุกก่อนหน้าฤดูเก็บเกี่ยวเมื่อใครเห็นเข้าก็คว้าและกลืนกินเข้าไป
5. ในวันนั้นพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์จะเป็นมงกุฎอันทรงสง่าราศีเป็นมงกุฎดอกไม้ที่งดงามสำหรับชนหยิบมือที่เหลืออยู่ของพระองค์
6. พระองค์จะทรงเป็นวิญญาณแห่งความยุติธรรมแก่ผู้ให้คำตัดสินทรงเป็นขุมพลังแก่ผู้พลิกผันสงครามที่ประตูเมือง
7. คนเหล่านี้ซึ่งโซซัดโซเซเพราะเหล้าองุ่นและหมุนเคว้งเพราะเมรัยคือปุโรหิตและผู้เผยพระวจนะซึ่งโซซัดโซเซเพราะเหล้ามึนเมาเพราะเมรัยตุปัดตุเป๋เมื่อเห็นนิมิตล้มคะมำเมื่อให้คำตัดสิน
8. โต๊ะทุกตัวเต็มไปด้วยอาเจียนไม่มีจุดไหนที่ไม่โสโครก
9. “ใครกันหนอที่เขาพยายามสอน?เขากำลังอธิบายเนื้อความของเขาให้ใครฟังกันนี่?ให้เด็กอมมือที่เพิ่งหย่านมหรือ?ให้ทารกที่เพิ่งพ้นอกแม่หรือ?