สุภาษิต 31:11-23 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

11. สามีของนางไว้ใจนางอย่างเต็มที่และไม่ขาดสิ่งล้ำค่าอันใดเลย

12. นางนำสิ่งดีมาสู่เขาไม่ใช่สิ่งร้ายตลอดวันเวลาของนาง

13. นางเลือกหาขนสัตว์และใยป่านและสองมือทำงานอย่างขยันขันแข็ง

14. นางเป็นดั่งเรือสินค้าที่บรรทุกอาหารมาจากแดนไกล

15. นางตื่นขึ้นตั้งแต่ก่อนรุ่งสางเพื่อจัดเตรียมอาหารสำหรับคนในครัวเรือนและแบ่งอาหารให้บรรดาสาวใช้

16. นางออกไปสำรวจไร่นาแล้วซื้อไว้และลงทุนทำสวนองุ่นด้วยเงินที่นางหามาได้

17. นางทำงานอย่างขยันขันแข็งแขนของนางแข็งแกร่งสู้งานต่างๆ

18. นางดูแลกิจการให้ผลกำไรงอกเงยและกลางคืนตะเกียงของนางก็ไม่ดับ

19. มือของนางจับไนนิ้วของนางจับกระสวย

20. นางหยิบยื่นให้คนยากจนและยื่นมือช่วยคนขัดสน

21. เมื่อหิมะตก นางไม่วิตกกังวลเกี่ยวกับคนในครัวเรือนเพราะทุกคนสวมเสื้อผ้าอย่างดีและอบอุ่น

22. นางทำผ้าปูที่นอนเองเสื้อผ้าของนางทำด้วยผ้าลินินเนื้อดีและผ้าขนสัตว์สีม่วงราคาแพง

23. สามีของนางเป็นที่นับหน้าถือตาที่ประตูเมืองที่ซึ่งเขานั่งอยู่ในหมู่ผู้อาวุโสของแผ่นดิน

สุภาษิต 31