สุภาษิต 30:9-16 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

9. มิฉะนั้นข้าพระองค์อาจอิ่มหนำสำราญแล้วปฏิเสธพระเจ้าและพูดว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าเป็นใครกัน?’หรือข้าพระองค์อาจยากจนแล้วลักขโมยก็ลบหลู่พระนามพระเจ้าของข้าพระองค์

10. “อย่ากล่าวร้ายคนรับใช้ให้นายเขาฟังเกรงว่าผู้นั้นจะแช่งด่าเจ้า และเจ้าต้องชดใช้

11. “มีบางคนแช่งด่าพ่อและไม่อวยพรแม่ของตน

12. บางคนคิดว่าตัวเองบริสุทธิ์ทั้งที่ยังไม่ได้รับการชำระมลทิน

13. บางคนยโสโอหังยิ่งนักบางคนปรายตาดูถูกผู้อื่น

14. บางคนฟันของเขาคือดาบบางคนกรามของเขาคือมีดเขมือบผู้ยากไร้ไปจากแผ่นดินเขมือบคนขัดสนจากมวลมนุษยชาติ

15. “ปลิงมีปากสองปากมันร้องว่า ‘เอาอีก! เอาอีก!’“มีสามสิ่งที่ไม่เคยอิ่มหนำที่จริง มีสี่สิ่งที่ไม่เคยพูดว่า ‘พอแล้ว!’

16. คือแดนผู้ตายครรภ์ของหญิงหมันแผ่นดินที่ไม่เคยอิ่มน้ำและไฟที่ไม่เคยพูดว่า ‘พอแล้ว!’

สุภาษิต 30