18. ขอทรงเสด็จมาใกล้ และช่วยกู้ข้าพระองค์ด้วยเถิดขอทรงปลดปล่อยข้าพระองค์จากเหล่าศัตรู
19. พระองค์ทรงทราบว่าข้าพระองค์ถูกดูหมิ่น เย้ยหยัน และอับอายเพียงใดศัตรูทั้งปวงของข้าพระองค์ก็อยู่ต่อหน้าพระองค์
20. การเย้ยหยันทำให้ดวงใจของข้าพระองค์ชอกช้ำร้าวรานกลายเป็นคนสิ้นท่าอนาถาข้าพระองค์เหลียวหาความเห็นอกเห็นใจแต่ไม่พบเลยมองหาคนปลอบใจ แต่ไม่มีแม้สักคน
21. พวกเขาเอาน้ำดีรสขมใส่ในอาหารของ ข้าพระองค์และให้น้ำส้มสายชูเมื่อข้าพระองค์กระหาย
22. ขอให้สำรับที่ตั้งไว้ตรงหน้าพวกเขากลายเป็นบ่วงแร้วขอให้กลายเป็นสิ่งคืนสนองและเป็นกับดัก
23. ขอให้ดวงตาของพวกเขามืดมัวไป พวกเขาจะได้มองไม่เห็นและขอให้หลังของพวกเขาค้อมลงตลอดไป
24. ขอทรงระบายพระพิโรธใส่พวกเขาให้พระพิโรธอันเกรี้ยวกราดตะครุบพวกเขา