14. เพราะพระองค์ทรงทราบว่าเราถูกสร้างขึ้นมาอย่างไรพระองค์ทรงระลึกว่าเราเป็นธุลีดิน
15. สำหรับมนุษย์นั้น วันเวลาของเขาก็เหมือนต้นหญ้าเขาจำเริญขึ้นดุจดอกไม้ในท้องทุ่ง
16. เมื่อถูกลมพัดผ่าน มันก็สูญสิ้นไปและที่แห่งนั้นก็จำมันไม่ได้อีกเลย
17. แต่จากนิรันดร์กาลจวบจนนิรันดร์กาลความรักขององค์พระผู้เป็นเจ้าอยู่กับผู้ที่ยำเกรงพระองค์และความชอบธรรมของพระองค์อยู่กับลูกหลานของพวกเขา
18. อยู่กับผู้ที่รักษาพันธสัญญาของพระองค์และเชื่อฟังข้อบังคับของพระองค์