3. แล้วพระองค์ตรัสหลายสิ่งกับพวกเขาเป็นคำอุปมาเช่น “ชาวนาคนหนึ่งออกไปหว่านเมล็ดพืช
4. ขณะที่หว่าน บางเมล็ดก็ตกตามทางและนกมาจิกกินไปหมด
5. บางเมล็ดตกบนพื้นกรวดหิน มีเนื้อดินน้อยจึงงอกขึ้นโดยเร็วเพราะดินไม่ลึก
6. แต่เมื่อแดดเผาก็เหี่ยวไปเพราะไม่มีราก
7. บางเมล็ดตกกลางพงหนามโดนหนามงอกคลุม
8. แต่ยังมีบางเมล็ดที่ตกบนดินดีซึ่งเกิดผลร้อยเท่า หกสิบเท่า หรือสามสิบเท่าของที่หว่าน
9. ใครมีหู จงฟังเถิด”
10. เหล่าสาวกมาหาพระองค์และทูลถามว่า “เหตุใดพระองค์จึงตรัสกับประชาชนเป็นคำอุปมา?”