6. เมื่อหญิงนั้นเห็นว่าผลนั้นดี เหมาะเป็นอาหาร และยังงามน่าดู ทั้งน่าพึงปรารถนาเพราะจะช่วยให้เกิดปัญญา นางจึงนำผลไม้มากิน และให้สามีที่อยู่กับนาง และเขาก็กิน
7. แล้วเขาทั้งสองก็ตาสว่าง และตระหนักว่าตนเองเปลือยกายอยู่ จึงเอาใบมะเดื่อมาเย็บเป็นเครื่องปกปิดร่างกาย
8. เย็นวันนั้นเขาทั้งสองได้ยินเสียงพระเจ้าพระยาห์เวห์ทรงดำเนินอยู่ในสวน จึงหลบซ่อนตัวอยู่ในพุ่มไม้ให้พ้นจากพระองค์
9. พระเจ้าพระยาห์เวห์ตรัสเรียกหาชายนั้นว่า “เจ้าอยู่ที่ไหน?”
10. เขาทูลว่า “ข้าพระองค์ได้ยินเสียงของพระองค์อยู่ในสวนก็กลัว เพราะข้าพระองค์เปลือยกายอยู่ จึงหลบซ่อนตัวเสีย”
11. พระองค์ตรัสถามว่า “ใครบอกว่าเจ้าเปลือยกายอยู่? เจ้ากินผลจากต้นที่เราห้ามเจ้าไว้แล้วหรือ?”
12. ชายนั้นทูลว่า “หญิงที่พระองค์ให้อยู่กับข้าพระองค์นั่นแหละ ยื่นผลจากต้นไม้นั้นให้แก่ข้าพระองค์ ข้าพระองค์จึงกิน”
13. แล้วพระเจ้าพระยาห์เวห์ตรัสถามหญิงนั้นว่า “เจ้าทำอะไรลงไป?”หญิงนั้นทูลว่า “งูนั้นล่อลวงข้าพระองค์ ข้าพระองค์จึงกิน”
14. พระเจ้าพระยาห์เวห์จึงตรัสแก่งูนั้นว่า “เพราะเจ้าได้ทำเช่นนี้“เจ้าจึงถูกสาปแช่งหนักกว่าสัตว์ใช้งานทั้งสิ้นและสัตว์ป่าทั้งปวง!เจ้าจะเลื้อยไปด้วยท้องและเจ้าจะกินธุลีดินตราบชั่วชีวิตของเจ้า
15. เราจะให้เจ้ากับหญิงนั้นเป็นศัตรูกันทั้งเผ่าพันธุ์ของเจ้ากับของนางด้วยเขาจะฟาดศีรษะของเจ้าและเจ้าจะฉกส้นเท้าของเขา”
16. พระองค์ตรัสกับหญิงนั้นว่า“เราจะให้เจ้าเจ็บปวดแสนสาหัสเมื่อเจ้าคลอดบุตรเจ้าจะคลอดบุตรด้วยความเจ็บปวดแต่เจ้าก็ยังปรารถนาสามีและเขาจะปกครองเจ้า”
17. พระองค์ตรัสกับอาดัมว่า “เพราะเจ้าฟังภรรยาของเจ้าและกินผลไม้ซึ่งเราสั่งเจ้าว่า ‘เจ้าต้องไม่กินผลจากต้นไม้นั้น’“แผ่นดินจึงถูกสาปแช่งเพราะเจ้าเจ้าจะหาเลี้ยงชีพจากแผ่นดินด้วยความลำบากตรากตรำตลอดชีวิตของเจ้า