14. พระองค์ก็ทรงทำให้ข้าพระองค์กลัวด้วยความฝันและทำให้ข้าพระองค์หวาดเสียวด้วยนิมิต
15. ข้าพระองค์จึงเลือกที่จะถูกรัดคอตายดีกว่าจะเหลือแต่กระดูกอย่างนี้
16. ข้าพระองค์เบื่อชีวิต ข้าพระองค์จะไม่อยู่ค้ำฟ้าปล่อยข้าพระองค์ตามลำพังเถิด เพราะวันเวลาของข้าพระองค์เป็นแต่เพียงลมหายใจ
17. มนุษย์เป็นผู้ใดเล่า พระองค์จึงทรงถือว่าเขาสำคัญนักและเป็นผู้พระองค์ใส่พระทัย
18. ทรงเยี่ยมเขาทุกเช้าทรงทดสอบเขาทุกขณะ?
19. พระองค์จะไม่ละพระเนตรจากข้าพระองค์สักครู่หรือปล่อยข้าพระองค์ตามลำพัง เพื่อข้าพระองค์จะกลืนน้ำลายได้บ้างเชียวหรือ?