เลวีนิติ 22:8-11 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

8. สิ่ง‍ใด​ที่​ตาย​เอง หรือ​ถูก​สัตว์​กัด​ตาย ห้าม​รับ‍ประ‌ทาน และ​ทำ​ให้​ตัว​เอง​เป็น​มลทิน​ด้วย​สิ่ง‍เหล่า‍นี้ เรา​คือ​ยาห์‌เวห์’

9. เพราะ‍ฉะนั้น​เขา‍ทั้ง‍หลาย​ต้อง​รักษา​คำ‍บัญชา​ของ​เรา เพื่อ​เขา​จะ​ไม่​ต้อง​รับ‍โทษ​เพราะ​การ​ทำ​ให้​ตน‍เอง​เป็น​มลทิน และ​ตาย เมื่อ​พวก‍เขา​ทำ​ของ‍ถวาย​ที่​บริ‌สุทธิ์​เป็น​มลทิน เรา​คือ​ยาห์‌เวห์ ผู้​ชำระ​พวก‍เขา​ให้​บริ‌สุทธิ์

10. “ห้าม​คน​ภาย‍นอก​รับ‍ประ‌ทาน​ของ‍ถวาย​ที่​บริ‌สุทธิ์ ห้าม​ผู้​มา​อาศัย​อยู่​กับ​ปุ‌โร‌หิต​หรือ​ลูก‍จ้าง​รับ‍ประ‌ทาน​ของ‍ถวาย​ที่​บริ‌สุทธิ์​นั้น

11. แต่​ถ้า​ปุ‌โร‌หิต​คน​หนึ่ง​ซื้อ​ทาส​มา​ด้วย​เงิน​ที่​เป็น​ทรัพย์​ของ​ตน ทาส​นั้น​จะ​รับ‍ประ‌ทาน​ก็​ได้ และ​ผู้​เกิด​ใน​ครัว‍เรือน​ของ​ปุ‌โร‌หิต​รับ‍ประ‌ทาน​อาหาร​นั้น​ได้

เลวีนิติ 22