11. เพราะฉะนั้น ตอนนี้จงกล่าวแก่คนยูดาห์และชาวเมืองเยรูซาเล็มว่า ‘พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า นี่แน่ะ เรากำลังก่อสิ่งร้ายไว้สู้เจ้า และคิดแผนงานอย่างหนึ่งไว้สู้เจ้า ทุกคนจงกลับเสียจากทางชั่วของตน จงซ่อมทางและการกระทำของเจ้าทั้งหลาย’
12. “แต่เขาทั้งหลายกล่าวว่า ‘เหลวไหล เราจะดำเนินตามแผนงานของเราเอง และต่างจะทำตามความดื้อดึงแห่งจิตใจชั่วของตน’
13. “เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์จึงตรัสดังนี้ว่าจงไปเที่ยวถามดูท่ามกลางประชาชาติว่าใครเคยได้ยินเหมือนอย่างนี้บ้าง?อิสราเอลพรหมจารีนั้นได้ทำสิ่งที่น่าหวาดเสียวยิ่งนัก
14. หิมะแห่งเลบานอนจะหายไปจากเนินผาหินนั้นหรือ?บรรดาน้ำเย็นที่ไหลมาจากต่างถิ่นจะแห้งไปหรือ?
15. แต่ประชากรของเราได้ลืมเราเสียเขาทั้งหลายเผาเครื่องหอมบูชาพระเท็จเขาได้สะดุดในหนทางของเขาในถนนโบราณและเข้าไปตามซอกซอยไม่ไปตามถนนหลวง
16. ได้ทำให้แผ่นดินของพวกเขาเป็นที่ร้างเปล่าเป็นสิ่งที่ถูกเยาะเย้ยอยู่เป็นนิตย์ทุกคนที่ผ่านไปก็หวาดหวั่นและสั่นศีรษะของเขา
17. เราจะกระจายเขาออกไปอย่างลมตะวันออกต่อหน้าศัตรูเราจะหันหลังให้เขาแทนที่จะหันหน้าให้ในวันแห่งภัยพิบัติของเขานั้น”