เฉลยธรรมบัญญัติ 27:8-14 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

8. และ​จง​จา‌รึก​ทุก​ถ้อย‍คำ​ของ​ธรรม‍บัญญัติ​นี้​บน​ศิลา​นั้น​อย่าง​ชัด‍เจน”

9. โม‌เสส​และ​ปุ‌โร‌หิต​คน​เลวี​ได้​กล่าว​แก่​คน​อิสรา‌เอล​ทั้ง‍สิ้น​ว่า “โอ อิสรา‌เอล จง​เงียบ​และ​ฟัง วัน‍นี้​ท่าน​ได้​มา​เป็น​ประ‌ชา‍กร​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​ท่าน

10. เพราะ‍ฉะนั้น​ท่าน​จง​เชื่อ‍ฟัง​พระ‍สุร‌เสียง​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​ท่าน และ​รักษา​พระ‍บัญญัติ​และ​กฎ‍เกณฑ์​ของ​พระ‍องค์​ซึ่ง​ข้าพ‌เจ้า​บัญชา​ท่าน​ไว้​ใน​วัน‍นี้”

11. ใน​วัน‍นั้น​โม‌เสส​กำ‍ชับ​ประ‌ชา‍ชน​ว่า

12. “เมื่อ​พวก‍ท่าน​ยก​ข้าม​แม่‍น้ำ​จอร์‌แดน​นั้น​แล้ว ให้​คน​เหล่า‍นี้​ยืน​บน​ภูเขา​เก‌ริ‌ซิม กล่าว​คำ​อวย‍พร​แก่​ประ‌ชา‍ชน คือ​สิ‌เม‌โอน เลวี ยู‌ดาห์ อิส‌สา‌คาร์ โย‌เซฟ และ​เบน‌ยา‌มิน

13. และ​ให้​คน​เหล่า‍นี้​ยืน​แช่ง​อยู่​บน​ภูเขา​เอ‌บาล​คือ รู‌เบน กาด อา‌เชอร์ เศ‌บู‌ลุน ดาน และ​นัฟ‌ทา‌ลี

14. และ​ให้​คน​เลวี​กล่าว​ประ‌กาศ​แก่​อิสรา‌เอล​ทั้ง‍สิ้น​ด้วย​เสียง‍ดัง​ว่า

เฉลยธรรมบัญญัติ 27