สุภาษิต 20:14-17 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

14. ผู้​ซื้อ​พูด​ว่า “ของ​ไม่‍ดี ของ​ไม่‍ดี”แต่​เมื่อ​เขา​ไป​แล้ว​เขา​จึง​อวด

15. มี​ทอง‍คำ​และ​มี​ทับ‌ทิม​มาก‍มายแต่​ปาก​ที่​มี​ความ​รู้​ก็​เป็น​ของ​ล้ำ‍ค่า​ยิ่ง

16. จง​ริบ​เสื้อ‍ผ้า​ของ​ผู้‍ที่‍ค้ำ‍ประ‌กัน​ให้​คน​อื่นและ​จง​ยึด​มัน​ไว้ เมื่อ​เขา​ประ‌กัน​ให้​คน​ต่าง‍ด้าว

17. อาหาร​ที่​ได้​มา​ด้วย​การ​หลอก‍ลวง​มี​รส​หวาน​แก่​ผู้​ได้​มาแต่​ภาย‍หลัง​ปาก​ของ​เขา​จะ​เต็ม‍ไป‍ด้วย​กรวด‍ทราย

สุภาษิต 20