สุภาษิต 17:21-26 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

21. ผู้​ให้​กำ‌เนิด​คน‍โง่​ย่อม​ทุกข์‍โศกและ​บิดา​ของ​คน‍โง่‍เขลา​ไม่‍มี​ความ​ชื่น‍บาน

22. ใจ​ร่า‍เริง​เป็น​ยา​อย่าง​ดีแต่​จิต‍ใจ​ชอก‍ช้ำ​ทำ​ให้​กระ‌ดูก​แห้ง

23. คน​อธรรม​รับ​สินบน​เป็น​การ​ลับเพื่อ​ผัน‍แปร​วิถี​แห่ง​ความ​ยุติ‍ธรรม

24. คน​ที่​มี​ความ​เข้า‍ใจ​ย่อม​จับ‍จ้อง​ดู​ปัญญาแต่​ตา​ของ​คน‍โง่​อยู่​ที่​สุด‍ปลาย​แผ่น‍ดิน​โลก

25. บุตร‍ชาย​โง่​เป็น​ความ​โศก‍สลด​แก่​บิดาและ​เป็น​ความ​ขม‍ขื่น​แก่​มารดา

26. การ​ลง‍โทษ​คน​ชอบ‍ธรรม​ก็​ไม่‍ดีการ​โบย‍ตี​คน​ดี​เพราะ​ความ​ซื่อ‍ตรง​ก็​ผิด

สุภาษิต 17