สุภาษิต 15:4-9 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

4. ลิ้น​ที่​ปลอบ‌โยน​เป็น​ต้น‍ไม้​แห่ง​ชีวิตแต่​ลิ้น​ตลบ‍ตะ‌แลง​ทำ​ให้​จิต‍ใจ​แตก‍สลาย

5. คน‍โง่​ดู‍หมิ่น​คำ‍สั่ง‍สอน​ของ​บิดา​ตนแต่​คน​ที่​ใส่‍ใจ​คำ​ตัก‍เตือน​เป็น​คน​สุขุม

6. ใน​บ้าน​ของ​คน​ชอบ‍ธรรม​มี​สมบัติ​มาก‍มายแต่​ราย​ได้​ของ​คน​อธรรม​นำ​ความ​ลำ‌บาก​มา

7. ปาก​ของ​คน​มี​ปัญญา​กระ‌จาย​ความ​รู้แต่​ใจ​ของ​คน‍โง่​ไม่​เป็น​เช่น‍นั้น

8. พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​เกลียด‍ชัง​เครื่อง‍บูชา​ของ​คน​อธรรมแต่​ทรง​ปีติ‍ยินดี​ใน​คำ‍อธิษ‌ฐาน​ของ​คน​เที่ยง‍ธรรม

9. พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​เกลียด‍ชัง​ทาง​ของ​คน​อธรรมแต่​พระ‍องค์​ทรง​รัก​ผู้​ติด‍ตาม​ความ​ชอบ‍ธรรม

สุภาษิต 15