สุภาษิต 14:17-21 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

17. คน​ขี้‍โม‌โห​ทำ​สิ่ง​โง่‍เขลาและ​คน​เจ้า‍เล่ห์​เป็น​ที่​เกลียด‍ชัง

18. คน‍รู้‍น้อย​ได้​ความ​โง่​เป็น​มรดกแต่​คน​สุขุม​จะ​มี​ความ​รู้​เป็น​มงกุฎ

19. คน‍ชั่ว​กราบ​คน‍ดีคน​อธรรม​กราบ​อยู่​ที่​ประตู​บ้าน​ของ​คน​ชอบ‍ธรรม

20. คน​ยาก‍จน​นั้น​แม้​เพื่อน‍บ้าน​ของ​ตน​ก็​รัง‍เกียจแต่​คน​มั่ง‍คั่ง​มี​สหาย​มาก‍มาย

21. คน​ที่​ดู‍หมิ่น​เพื่อน‍บ้าน​ของ​ตน​ก็​เป็น​คน‍บาปแต่​คน​ที่​เมตตา​คน​ยาก‍จน​ก็​เป็น​สุข

สุภาษิต 14