สุภาษิต 14:10-19 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

10. จิต‍ใจ​รู้​ความ​ขม‍ขื่น​ของ​ใจ​เองและ​ไม่‍มี​ใคร​อื่น​มา​เข้า‍ส่วน​ความ​ชื่น‍บาน​ของ​มัน

11. บ้าน​ของ​คน​อธรรม​จะ​ถูก​ทำ‍ลายแต่​เต็นท์​ของ​คน​เที่ยง‍ธรรม​จะ​รุ่ง‍เรือง

12. มี​ทาง​หนึ่ง​ซึ่ง​คน​เรา​คิด​ว่า​ถูกแต่​ปลาย‍ทาง​คือ​ความ​มรณา

13. แม้​ใน​ขณะ​หัว‌เราะ ใจ​ก็​อาจ​เศร้า‍หมองและ​ความ​ยินดี​ก็​อาจ​มี​ปลาย‍ทาง​เป็น​ความ​โศก‍สลด

14. คน​เลว จะ​ได้​ผล‍ตอบ‍แทน​จาก​ทาง​ของ​เขา​อย่าง​สาสมและ​คน​ดี​ก็​จะ​ได้​ผล‍ตอบ‍แทน​จาก​การ​กระ‌ทำ​ของ​ตน

15. คน‍รู้‍น้อย​เชื่อ​ทุก‍อย่างแต่​คน​สุขุม​พิ‌เคราะห์‍ดู​ย่าง‍ก้าว​ของ​ตน

16. คน​มี​ปัญญา​ย่อม​ระวัง​ตัว​และ​หัน​จาก​ความ​ยุ่ง‍ยากแต่​คน‍โง่​ขาด​การ​ยับ‍ยั้ง​ตน​และ​ประ‌มาท

17. คน​ขี้‍โม‌โห​ทำ​สิ่ง​โง่‍เขลาและ​คน​เจ้า‍เล่ห์​เป็น​ที่​เกลียด‍ชัง

18. คน‍รู้‍น้อย​ได้​ความ​โง่​เป็น​มรดกแต่​คน​สุขุม​จะ​มี​ความ​รู้​เป็น​มงกุฎ

19. คน‍ชั่ว​กราบ​คน‍ดีคน​อธรรม​กราบ​อยู่​ที่​ประตู​บ้าน​ของ​คน​ชอบ‍ธรรม

สุภาษิต 14