ดาเนียล 4:12-16 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

12. ใบ​งด‍งามและ​ผล​ก็​อุดม‍สม‌บูรณ์และ​จาก​ต้น‍ไม้​นั้น มี​อาหาร​ให้​แก่​สิ่ง‍มี‍ชีวิต​ทั้ง‍ปวงสัตว์​ใน​ท้อง‍ทุ่ง​อาศัย​อยู่​ใต้​ร่ม​ของ​มันนก​บน​ฟ้า​ก็​อาศัย​อยู่​ที่​กิ่ง‍ก้าน​ของ​มันและ​สิ่ง‍มี‍ชีวิต​ทั้ง‍ปวง​ก็​เลี้ยง‍ชีพ​อยู่​ด้วย​มัน

13. “ใน​นิมิต​ที่​ผุด​ขึ้น​ใน​ศีรษะ​ของ​เรา​เมื่อ​เรา​อยู่​บน​ที่‍นอน​คือ เรา​ได้​เห็น​ทูต‍สวรรค์​ผู้‍บริ‌สุทธิ์​องค์​หนึ่ง​ลง‍มา​จาก​ฟ้า‍สวรรค์

14. ท่าน​เปล่ง​เสียง‍ดัง​และ​พูด​ว่า ‘โค่น​ต้น‍ไม้​นี้​และ​ตัด​กิ่ง​ออก​เสีย ลิด​ใบ​ออก​แล้ว​ให้​ผล​ของ​มัน​กระ‌จาย​ไป ให้​สัตว์‍ป่า​หนี​ไป​จาก​ใต้​ต้น และ​ให้​นก​หนี​ไป​จาก​กิ่ง​ของ​มัน

15. แต่​จง​ปล่อย​ให้​ตอ‍ราก​ติด​อยู่​ใน​ดิน มี​แถบ​เหล็ก​และ​ทอง‍สัม‌ฤทธิ์​มัด​ไว้ ให้​อยู่​ท่าม‍กลาง​หญ้า​อ่อน​ใน​ทุ่ง‍นา ให้​เปียก​น้ำ‍ค้าง​จาก​ฟ้า‍สวรรค์ ให้​มี​ส่วน​อยู่​กับ​สัตว์‍ป่า​ใน​หญ้า​ที่​พื้น‍ดิน

16. ให้​จิต‍ใจ​เปลี่ยน​จาก​จิต‍ใจ​มนุษย์​เป็น​จิต‍ใจ​สัตว์‍ป่า และ​ปล่อย​ให้​เป็น​อยู่​อย่าง‍นั้น​จน​ครบ​เจ็ด​วาระ

ดาเนียล 4