กิจการ 4:12-20 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

12. ใน​ผู้‍อื่น​ความ​รอด​ไม่‍มี​เลย เพราะ​ว่า​นาม​อื่น​ซึ่ง​ให้​เรา​ทั้ง‍หลาย​รอด​ได้​นั้น ไม่​โปรด​ให้​มี​ท่าม‍กลาง​มนุษย์​ทั่ว​ใต้​ฟ้า”

13. เมื่อ​พวก‍เขา​เห็น​ความ​กล้า‍หาญ​ของ​เป‌โตร​กับ​ยอห์น และ​รู้​ว่า​ท่าน​ทั้ง‍สอง​ขาด​การ​ศึกษา​และ​เป็น​คน​สามัญ ก็​อัศ‌จรรย์​ใจ แล้ว​จำ​ได้​ว่า​คน​ทั้ง‍สอง​เคย​อยู่​กับ​พระ‍เยซู

14. ยิ่ง​พวก‍เขา​เห็น​คน​นั้น​ที่​หาย‍โรค​ยืน​อยู่​กับ​เป‌โตร​และ​ยอห์น พวก‍เขา​ก็​ไม่‍มี​อะไร​คัด‍ค้าน​ได้

15. เมื่อ​สั่ง​ให้​เป‌โตร​กับ​ยอห์น​ออก​ไป​จาก​ที่​ประ‌ชุม​แล้ว พวก‍เขา​จึง​ปรึก‌ษา​กัน

16. ว่า “เรา​จะ​ทำ​อย่าง‍ไร​กับ​สอง​คน​นี้? เพราะ​เขา​ทั้ง‍สอง​ทำ​หมาย‍สำคัญ​พิเศษ​ซึ่ง​ทุก​คน​ที่​อยู่​ใน​กรุง‍เย‌รู‌ซา‌เล็ม​ก็​รู้​และ​เรา​ก็​ปฏิ‌เสธ​ไม่‍ได้

17. แต่​ให้​เรา​ขู่‍เข็ญ​ไม่‍ให้​เขา​ทั้ง‍สอง​พูด​ชื่อ​นั้น​กับ​ใคร​อีก เพื่อ​เรื่อง​นี้​จะ​ไม่​เลื่อง‍ลือ​แพร่‍หลาย​ไป​ท่าม‍กลาง​ประ‌ชา‍ชน”

18. พวก‍เขา​จึง​เรียก​เป‌โตร​และ​ยอห์น​มา แล้ว​สั่ง​ไม่‍ให้​พูด​หรือ​สอน​ออก​พระ‍นาม​ของ​พระ‍เยซู​อีก

19. แต่​เป‌โตร​กับ​ยอห์น​กล่าว​ตอบ​พวก‍เขา​ว่า “เฉพาะ‍พระ‍พักตร์​พระ‍เจ้า​เรา​ควร​เชื่อ‍ฟัง​พวก‍ท่าน​หรือ​ควร​เชื่อ‍ฟัง​พระ‍เจ้า ขอ​พวก‍ท่าน​พิจาร‌ณา‍ดู

20. เพราะ​เรา​ไม่​สามารถ​หยุด​พูด​ใน​สิ่ง​ที่​ได้​เห็น​และ​ได้‍ยิน”

กิจการ 4