6. อาคีชจึงทรงเรียกดาวิดเข้ามา รับสั่งแก่ท่านว่า “พระยาห์เวห์ทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด ท่านได้ปฏิบัติตนเป็นคนซื่อสัตย์มาแล้ว สำหรับเรา เราก็เห็นดีที่ท่านจะออกทัพไปกับเรา เพราะเราไม่พบความผิดในท่านตั้งแต่วันที่ท่านมาอยู่กับเราจนถึงวันนี้ แต่ในสายตาของพวกเจ้านายไม่เห็นดีด้วยในเรื่องท่าน
7. ฉะนั้นจงกลับไปอย่างสันติเถิด เพื่อไม่ให้เป็นที่ขัดใจพวกเจ้านายฟีลิสเตีย”
8. และดาวิดก็ทูลอาคีชว่า “แต่ข้าพระบาทได้ทำสิ่งใด? หรือฝ่าพระบาทได้พบสิ่งใดในตัวของข้าพระบาท ตั้งแต่วันที่ข้าพระบาทมาอยู่เฉพาะพระพักตร์ฝ่าพระบาทจนถึงวันนี้ว่า ข้าพระบาทไม่ควรจะไปรบกับพวกศัตรูของพระราชาเจ้านายของข้าพระบาท?”
9. อาคีชก็รับสั่งตอบดาวิดว่า “เรารู้แล้วว่าเจ้าดีในสายตาของเราอย่างทูตสวรรค์ของพระเจ้า แต่บรรดาแม่ทัพแห่งฟีลิสเตียกล่าวว่า ‘อย่าให้เขาขึ้นไปในสงครามกับพวกเราเลย’
10. เมื่อเป็นอย่างนี้ จงลุกขึ้นแต่เช้าพร้อมกับพวกทหารแห่งนายของท่านคือพวกที่มากับท่าน เมื่อพวกท่านลุกขึ้นในเวลาเช้ามืด พอมีแสงก็จงออกเดิน”
11. ดาวิดจึงลุกขึ้นตั้งแต่เช้ามืด คือตัวท่านพร้อมกับพวกของท่านเพื่อออกเดินในตอนเช้า กลับไปยังแผ่นดินฟีลิสเตีย แต่พวกฟีลิสเตียขึ้นไปยังยิสเรเอล