12. แต่ว่าเถาองุ่นถูกถอนออกด้วยความเกรี้ยวกราดถูกทิ้งลงยังพื้นดินลมตะวันออกกระทำให้มันเหี่ยวไปเขาเด็ดผลออกไปเสียหมดแขนงที่แข็งแรงก็เหี่ยวไปไฟก็ไหม้เสีย
13. คราวนี้ถอนไปปลูกไว้ในถิ่นทุรกันดารในแผ่นดินที่แห้งแล้งกันดารน้ำ
14. ไฟได้ออกมาจากแขนงใหญ่นั้นเผาผลาญแขนงอื่นและผลเสียหมดจึงไม่มีแขนงแข็งแรงเหลืออยู่ในต้นอีกเลยไม่มีธารพระกรสำหรับผู้ครอบครองนี่เป็นบทเพลงคร่ำครวญ และใช้เป็นบทเพลงคร่ำครวญ