4. ในวันนั้น ผู้เผยพระวจนะทุกคนจะมีความละอายเพราะนิมิตของเขาเมื่อเผยพระวจนะ เขาจะไม่สวมผ้ามีขนเพื่อล่อลวงอีกต่อไป
5. แต่เขาจะกล่าวว่า ‘ข้าพเจ้าไม่ใช่ผู้เผยพระวจนะ ข้าพเจ้าเป็นชาวนา เพราะว่าพื้นดินเป็นกรรมสิทธิ์ของข้าพเจ้า ตั้งแต่ข้าพเจ้ายังหนุ่มๆ’
6. และถ้าผู้ใดจะถามเขาว่า ‘ทำไมท่านมีแผลเป็นที่หลัง’ เขาจะตอบว่า ‘ข้าพเจ้าได้แผลเป็นนั้นในเรือนของพวกเพื่อนของข้าพเจ้า’ ”
7. พระเจ้าจอมโยธาตรัสว่า“ดาบเอ๋ย จงตื่นขึ้นต่อสู้เมษบาลของเราจงต่อสู้ผู้ที่สนิทกับเราจงตีเมษบาล และฝูงแกะนั้นจะกระจัดกระจายไปเราจะกลับมือของเราต่อสู้กับตัวเล็กตัวน้อย
8. พระเจ้าตรัสว่า ทั่วทั้งแผ่นดินจะต้องกำจัดเสียให้พินาศสองในสามและเหลือไว้หนึ่งในสาม