เย‌เร‌มีย์ 17:14-18 ฉบับ1971 (TH1971)

14. ข้า‍แต่​พระ‍เจ้า ขอ​ทรง​รัก‌ษา​ข้า‍พระ‍องค์​ข้า‍พระ‍องค์​จะ​ได้​หายขอ​ทรง​ช่วย​ข้า‍พระ‍องค์​ข้า​พระ‍องค์​จึง​จะ​รอดเพราะ​พระ‍องค์​เป็น​ที่​สรร‌เสริญ​ของ​ข้า‍พระ‍องค์

15. ดู‍เถิด เขา​ทั้ง‍หลาย​ได้​พูด​กับ​ข้า​พระ‍องค์​ว่า“พระ‍วจนะ​ของ​พระ‍เจ้า​อยู่​ที่​ไหนให้​มา​เถิด”

16. ข้า‍พระ‍องค์​มิ‍ได้​คาด‍คั้น​ให้​พระ‍องค์​ส่ง​เหตุ‍ร้ายข้า‍พระ‍องค์​ก็​ไม่​ประ‌สงค์​วัน​แห่ง​ความ​หายนะพระ‍องค์​ทรง​ทราบ​แล้วสิ่ง​ซึ่ง​ออก​มา​จาก​ริม​ฝี‍ปาก​ของ​ข้า​พระ‍องค์ก็​อยู่​ต่อ​พระ‍พักตร์​ของ​พระ‍องค์

17. ขอ​อย่า​ทรง​เป็น​เหตุ​ให้​ข้า‍พระ‍องค์​ครั่น‍คร้ามพระ‍องค์​ทรง​เป็น​ที่​ลี้​ภัย​แห่ง​ข้า‍พระ‍องค์​ใน​วัน‍ร้าย

18. ผู้‍ใด​ข่ม‍เหง​ข้า‍พระ‍องค์​ขอ​ให้​เขา​ได้​รับ​ความ​ละอายแต่​ขอ​อย่า​ให้​ข้า‍พระ‍องค์​ได้​รับ​ความ​ละอายขอ​ให้​เขา​ครั่น‍คร้ามแต่​อย่า​ให้​ข้า‍พระ‍องค์​ครั่น​คร้ามขอ​ทรง​นำ​วัน‍ร้าย​มา​ตก​เหนือ​เขาขอ​ทรง​ทำ‌ลาย​เขา​ด้วย​การ​ทำ​ลาย​ซับ‍ซ้อน

เย‌เร‌มีย์ 17