2. ในวันนั้น“สวนองุ่นอันแสนสุข จงร้องเพลงถึงสวนนั้น
3. เราคือพระเจ้า เป็นผู้รักษาดูแลมันเรารดน้ำมันอยู่ทุกขณะเกรงว่าผู้หนึ่งผู้ใดจะทำอันตรายมันเราจึงเฝ้ามันไว้ทั้งกลางคืนกลางวัน
4. เราไม่มีความพิโรธเราจะใคร่ให้มีหนามใหญ่หนามย่อยขึ้นมาสู้รบเราจะออกรบกับมันเราจะเผามันเสียด้วยกัน
5. หรือให้เขาเกาะอยู่กับการป้องกันของเราให้เขาทำศานติภาพกับเราให้เขาทำศานติภาพกับเรา”
6. ในวันข้างหน้า ยาโคบจะหยั่งรากอิสราเอลจะผลิดอกและแตกหน่อกระทำให้พิภพทั้งสิ้นมีผลเต็ม