15. จงหลีกเสีย อย่าเดินบนนั้นเลี้ยวออกไปเสีย และจงผ่านไป
16. เพราะถ้าคนชั่วร้ายไม่ได้ทำความผิด เขานอนไม่หลับถ้าเขาไม่ได้ทำให้คนใดสะดุดเขาจะหลับไม่ลง
17. เพราะเขารับประทานอาหารของความโหดร้ายและดื่มเหล้าองุ่นแห่งความทารุณ
18. แต่วิถีของคนชอบธรรมเหมือนแสงอรุณซึ่งฉายสุกใสยิ่งขึ้นๆจนเต็มวัน
19. ทางของคนชั่วร้ายก็เหมือนความมืดทึบเขาไม่ทราบว่า เขาสะดุดอะไร
20. บุตรชายของเราเอ๋ย จงตั้งใจต่อถ้อยคำของเราจงเอียงหูของเจ้าเข้าหาคำพูดของเรา
21. อย่าให้มันหนีไปจากสายตาของเจ้าจงรักษามันไว้ภายในใจของเจ้า
22. เพราะมันเป็นชีวิตแก่ผู้ที่ค้นพบและมันรักษาเนื้อของผู้นั้นทั้งสิ้น
23. จงรักษาใจของเจ้าด้วยความระวังระไวรอบด้านเพราะชีวิตเริ่มต้นออกมาจากใจ
24. จงทิ้งวาจาคดๆเสียและให้คำพูดลดเลี้ยวห่างจากเจ้า
25. ให้ตาของเจ้ามองตรงไปข้างหน้าและให้การจ้องของเจ้าตรงไปข้างหน้าเจ้า
26. จงสนใจในวิถีแห่งเท้าของเจ้าแล้วทางทั้งสิ้นของเจ้าจะแน่นอน
27. อย่าเหไปข้างขวาหรือหันมาข้างซ้ายจงกลับเท้าของเจ้าเสียจากความชั่วร้าย