8. ข้าพระองค์สรรเสริญพระองค์เต็มปากและถวายเกียรติแด่พระองค์วันยังค่ำ
9. เมื่อวัยชรา ขออย่าทรงเหวี่ยงข้าพระองค์ทิ้งเสียขออย่าทรงทอดทิ้งข้าพระองค์เมื่อข้าพระองค์หมดแรง
10. เพราะบรรดาศัตรูของข้าพระองค์พูดถึงพระองค์บรรดาผู้ที่จ้องเอาชีวิตของข้าพระองค์ปรึกษากัน
11. และกล่าวว่า “พระเจ้าทรงทอดทิ้งเขาแล้วจงไล่ตามและฉวยเขาไว้เพราะไม่มีผู้ใดช่วยกู้เขา”
12. ข้าแต่พระเจ้า ขออย่าทรงอยู่ไกลข้าพระองค์ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ขอทรงรีบมาช่วยข้าพระองค์
13. ขอให้ศัตรูชีวิตของข้าพระองค์รับความอายและถูกล้างผลาญเสียผู้เสาะที่จะทำอันตรายข้าพระองค์นั้นขอให้การเยาะเย้ยและความอัปยศท่วมเขา
14. แต่ข้าพระองค์จะหวังอยู่ตลอดไปและจะสรรเสริญพระองค์มากยิ่งขึ้นๆ
15. ปากของข้าพระองค์ จะเล่าถึงกิจการอันชอบธรรมของพระองค์คือราชกิจที่ช่วยให้รอดของพระองค์วันยังค่ำเพราะจำนวนราชกิจนั้นมากมายเกินความรู้ของข้าพระองค์
16. ข้าพระองค์ จะนำเรื่องราชกิจอันทรงมหิทธิฤทธิ์ของพระเจ้าไปด้วยข้าพระองค์จะสรรเสริญ ความชอบธรรมของพระองค์ของ พระองค์เท่านั้น