13. ขอทรงเผาผลาญเขาเสียโดยพระพิโรธขอทรงเผาผลาญเขาจนเขาไม่เหลือเลยแล้วคนจะทราบว่าพระเจ้าทรงปกครองเหนือยาโคบถึงที่สุดปลายแผ่นดินโลก
14. เขากลับมาทุกเย็นหอนอย่างสุนัขและตระเวนไปทั่วนคร
15. เขาเที่ยวไปหาอาหารถ้าไม่ได้กินอิ่มก็ขู่คำราม
16. แต่ข้าพระองค์จะร้องเพลงถึงอานุภาพของพระองค์ข้าพระองค์จะร้องเพลงถึงความรักมั่นคงของพระองค์ในเวลาเช้าเพราะพระองค์ทรงเป็นป้อมปราการของข้าพระองค์เป็นที่ลี้ภัยในยามทุกข์ของข้าพระองค์
17. ข้าแต่พระกำลังของข้าพระองค์ ข้าพระองค์จะร้องเพลงสรรเสริญพระองค์ข้าแต่พระเจ้า เพราะพระองค์ทรงเป็น ป้อมปราการของข้าพระองค์พระเจ้าผู้ทรงสำแดงความรักมั่นคงแก่ข้าพระองค์