32. Ne po ju shpallim ungjillin, lajmin e mirë, se atë që u kishte premtuar etërve tanë,
33. Perëndia e përmbushi për ne që jemi bijtë e tyre me ngjalljen e Jezuit. Edhe në psalmin e dytë shkruhet: Ti je Biri im, të kam lindur sot.
34. Perëndia e ngjalli prej të vdekurve, që ai të mos kthehej më në kalbje dhe për këtë ka thënë:Unë do t’ju jap juve premtimet e shenjta që i dhashë Davidit.
35. Prandaj në një psalm tjetër ka thënë: Nuk do të lejosh që i shenjti yt të shohë kalbjen.
36. Davidi, në kohën e tij, i shërbeu planit të Perëndisë dhe vdiq e u varros pranë etërve të vet dhe u kalb.
37. Por ai të cilin Perëndia e ngjalli, nuk u kalb.
38. Prandaj, dijeni mirë, o vëllezër, se përmes këtij njeriu juve ju shpallet falja e të gjitha mëkateve, prej të cilave nuk mund të bëheshit të drejtë sipas ligjit të Moisiut.
39. Përmes Jezuit bëhen të drejtë të gjithë ata që besojnë.
40. Ruhuni, pra, që të mos ju ndodhë juve ajo që thanë profetët:
41. Shikoni o përbuzës, mrekullohuni e zhdukuni sepse unë do të bëj një vepër të tillë në ditët tuaja,vepër që nuk do ta besonit kurrë, edhe po t’ua thoshte dikush».
42. Kur Pali e Barnaba po dilnin, populli iu lut që t’u flisnin përsëri për këto gjëra të shtunën tjetër.
43. Kur u shpërndanë prej sinagogës, shumë nga judenjtë dhe nga ata që ishin kthyer në besimin e judenjve shkuan pas Palit e Barnabës, të cilët u folën e i porositën që të vazhdonin të qëndronin të fortë në hirin e Perëndisë.
44. Të shtunën tjetër u mblodh gati tërë qyteti për të dëgjuar fjalën e Zotit.
45. Po kur judenjtë i panë turmat, u mbushën me smirë dhe duke thënë fjalë fyese, kundërshtonin ato që thoshte Pali.
46. Atëherë Pali e Barnaba folën me guxim:«Ishte e nevojshme që fjala e Perëndisë t’ju shpallej juve më parë. Meqë ju po e hidhni poshtë atë dhe nuk e çmoni veten të denjë për jetën e amshuar, tani ne do t’u drejtohemi kombeve pagane.