24. Atëherë thirrën përsëri njeriun që kishte qenë i verbër dhe i thanë: «Jepi lavdi Perëndisë! Ne e dimë se ai njeri është mëkatar».
25. Ai u përgjigj: «Në është mëkatar apo jo nuk e di. Një gjë di, që isha i verbër dhe tani shoh».
26. Ata e pyetën: «Çfarë të bëri? Si t’i hapi sytë?».
27. Ai u përgjigj: «Jua thashë një herë dhe nuk më dëgjuat. Përse doni ta dëgjoni përsëri? Mos doni të bëheni edhe ju dishepuj të tij?».
28. Ata e fyen dhe i thanë: «Ti je dishepull i tij, ndërsa ne jemi dishepuj të Moisiut.
29. Ne e dimë se Perëndia i ka folur Moisiut, ndërsa për atë nuk e dimë as nga është».
30. Ai u përgjigj: «Është për t’u habitur! Ju nuk e dini nga është e megjithatë ai më hapi sytë.
31. E dimë se Perëndia nuk i dëgjon mëkatarët, por dëgjon atë që e respekton dhe që bën vullnetin e tij.
32. Nuk është dëgjuar kurrë që dikush të ketë hapur sytë e dikujt që ka lindur i verbër.