27. sepse ti je ai që shpëton njerëzit e pikëlluar dhe ul sytë që janë krenarë;
28. ti je në fakt je ai që bën të shkëlqejë llambën time; o Zot, Perëndia im, ti ndriçon errësirën time,
29. sepse me ty mund të sulmoj një aradhe dhe me Perëndinë tim mund të kërcej mbi një mur.
30. Rruga e Perëndisë është e përsosur; fjala e Zotit është pastruar me anë të zjarrit; ai është mburoja e të gjithë atyre që gjejnë strehë tek ai.
31. Në fakt kush është Perëndi përveç Zotit? Kush është kështjellë përveç Perëndisë tim?
32. Perëndia është ai që më rrethon me forcë dhe që e bën jetën time të përsosur.
33. Ai i bën këmbët e mia të ngjashme me ato të sutave dhe më bën të fortë në vendet e mia të larta;
34. ai i mëson duart e mia për betejë, dhe me krahët e mi mund të nderë një hark prej bakri.
35. Ti më ke dhënë gjithashtu mburojën e shpëtimit tënd; dora jote e djathtë më ka mbajtur dhe mirësia jote më ka bërë të madh.
36. Ti ke zgjeruar hapat e mi nën veten time dhe këmbët e mia nuk janë penguar.
37. I kam ndjekur armiqtë e mi dhe i kam arritur, nuk jam kthyer prapa para se t'i shkatërroj.
38. I kam goditur vazhdimisht dhe ata nuk kanë mundur të ngrihen përsëri; ata kanë rënë nën këmbët e mia.
39. Ti më ke dhënë forcë për betejën dhe ke bërë të përulen ata që ngriheshin kundër meje;
40. ti ke bërë të kthejnë kurrizin armiqtë e mi, dhe unë kam shkatërruar ata që më urrenin.
41. Ata klithën, por nuk pati njeri që t'i shpëtonte; ata i klithën Zotit, por ai nuk u dha përgjigje.
42. I kam shkelur derisa i bëra si pluhuri para erës; i kam fshirë si balta e rrugëve.
43. Ti më ke çliruar nga grindjet e popullit; ti më ke bërë udhëheqës të kombeve; një popull që nuk e njihja më ka shërbyer.
44. Me të dëgjuar emrin tim, ata më dëgjuan dhe m'u bindën; të huajt m'u nënshtruan.
45. Të huajt u ligështuan dhe dolën duke u dridhur nga fortesat e tyre.
46. Rroftë Zoti, qoftë e bekuar Kështjella ime dhe lëvduar qoftë Perëndia i shpëtimit tim!
47. Ai është Perëndia që hakmerret për mua dhe që më nënshtron popujt;