17. Skoro umiłował przekleństwo, niech na niego spadnie; skoro nie chciał błogosławieństwa, niech się od niego oddali.
18. Ubierał się w przekleństwo jak w szatę, więc niech wejdzie jak woda do jego wnętrzności i jak oliwa do jego kości.
19. Niech mu będzie jak płaszcz, który go okrywa, i jak pas, który go zawsze opasuje.
20. Taka niech będzie zapłata od PANA dla moich przeciwników i tych, którzy źle mówią przeciwko mojej duszy.
21. Ale ty, BOŻE, Panie, ujmij się za mną przez wzgląd na twoje imię; ocal mnie, bo wielkie jest twoje miłosierdzie.
22. Jestem bowiem ubogi i nędzny, a moje serce we mnie jest zranione.
23. Niknę jak cień, który się chyli, strząsają mnie jak szarańczę.