5. Mieszkańcy Jerozolimy i całej Judei podążali na Pustynię Judejską, aby zobaczyć i posłuchać Jana. Wielu z nich wyznawało swoje grzechy, a on chrzcił ich w Jordanie.
6. Jan nosił ubranie z wielbłądziej wełny i skórzany pas. Żywił się wyłącznie szarańczą i leśnym miodem.
7. Często mówił:– Wkrótce przyjdzie Ktoś o wiele większy ode mnie – tak wielki, że ja nie jestem nawet godzien rozwiązać rzemyka Jego sandałów.
8. Ja zanurzam was w wodzie, lecz On zanurzy was w Duchu Świętym!
9. Pewnego dnia przyszedł do Jana Jezus z Nazaretu i został ochrzczony w Jordanie.
10. Gdy wychodził z wody, ujrzał otwarte niebo i Ducha Świętego, który zstąpił na Niego jak gołąb.
11. A z nieba rozległ się głos:– Jesteś moim ukochanym Synem, moją największą radością.
12. Zaraz też Jezus, prowadzony przez Ducha Świętego, udał się na pustynię.
13. Tam, otoczony tylko przez pustynne zwierzęta, spędził samotnie czterdzieści dni i był kuszony przez szatana. Potem zaś przyszyli do Go aniołowie i służyli Mu.
14. A gdy król Herod uwięził Jana, Jezus udał się do Galilei, by tam głosić Bożą dobrą nowinę.
15. – Nadszedł już czas! – mówił. – Zbliża się królestwo Boże! Porzućcie grzechy i uwierzcie w dobrą nowinę!
16. Pewnego dnia, idąc brzegiem Jeziora Galilejskiego, Jezus spotkał dwóch rybaków: Szymona i jego brata, Andrzeja, którzy łowili ryby.
17. – Chodźcie ze Mną! – rzekł do nich. – Uczynię was rybakami ludzi!
18. Oni natychmiast zastawili sieci i poszli z Nim.
19. Nieco dalej zobaczył Jakuba i Jana, synów Zebedeusza, którzy siedzieli w łodzi i naprawiali sieci.
20. Ich również zawołał, a oni poszli z Nim, zostawiając ojca i jego pomocników.
21. Razem udali się do miasta Kafarnaum. W szabat weszli do synagogi, a Jezus zaczął nauczać.
22. Wszyscy byli zdumieni Jego nauką. Mówił bowiem do nich nie jak ich przywódcy religijni, ale jak ktoś, kto ma władzę nad ludźmi.
23. Nagle jakiś człowiek, będący pod wpływem demona, zaczął wykrzykiwać: