22. Kilka dni później Jezus powiedział uczniom:– Przepłyńmy na drugi brzeg jeziora.Wsiedli więc do łodzi i wypłynęli.
23. W czasie podróży Jezus zdrzemnął się i wtedy zerwała się straszna burza. Wysokie fale zalewały łódź, tak że zaczęła tonąć.
24. Uczniowie obudzili Go więc krzycząc:– Mistrzu, Mistrzu! Toniemy!On zaś, gdy się ocknął, wstrzymał wiatr i fale. Sztorm natychmiast ustał i zaległa głęboka cisza.
25. Wówczas zwrócił się do uczniów:– Gdzie jest wasza wiara?– Kim On jest – zastanawiali się, przejęci lękiem – że rozkazuje nawet wiatrom i jezioru, a te są Mu posłuszne?
26. Tak przybyli do krainy Gerazeńczyków, leżącej po drugiej stronie jeziora, naprzeciw Galilei.
27. Gdy Jezus schodził na brzeg, podbiegł do Niego człowiek, mieszkaniec pobliskiego miasta, opanowany przez złego ducha. Już od dłuższego czasu chodził nago i nie mieszkał w swoim domu, ale w cmentarnych grobowcach.
28. Gdy tylko zobaczył Jezusa, upadł przed Nim na ziemię i głośno krzyknął:– Czego ode mnie chcesz, Jezusie, Synu Najwyższego Boga? Błagam, nie męcz mnie!