Łukasza 22:37-45 Słowo Życia (PSZ)

37. Zapewniam was, że niebawem wypełni się proroctwo: „Zaliczono Go do grona przestępców”. Spełnią się również inne proroctwa o Mnie.

38. – Panie! – opowiedzieli. – Mamy tutaj dwa miecze.– Wystarczy – odrzekł Jezus.

39. Po kolacji, w towarzystwie uczniów, Jezus udał się jak zwykle na Górę Oliwną.

40. Gdy tam dotarli, powiedział im:– Módlcie się, abyście się nie poddali pokusie!

41. Potem oddalił się na pewną odległość, ukląkł i tak się modlił:

42. – Ojcze! Jeśli chcesz, oddal ode Mnie ten „kielich cierpienia”. Jednak to Twoja wola niech się stanie, a nie to, czego Ja chcę.

43. W tym momencie zstąpił z nieba anioł, by podnieść Go na duchu.

44. Przeżywając ogromną udrękę, Jezus tak gorliwie się modlił, że Jego pot kapał na ziemię jak wielkie krople krwi.

45. W końcu podniósł się, wrócił do uczniów i zastał ich śpiących, byli bowiem bardzo przygnębieni.

Łukasza 22