23. Właśnie dlatego rodzice powiedzieli: „Jest dorosły, niech mówi sam za siebie”.
24. Po raz drugi wezwali więc uzdrowionego i nakazali mu:– Przysięgnij na samego Boga i powiedz prawdę. My wiemy, że ten, który cię uzdrowił, jest grzesznikiem.
25. – Nie wiem, czy jest grzesznikiem – odpowiedział uzdrowiony. – Wiem tylko tyle: byłem niewidomy, a teraz widzę.
26. – Co on zrobił? Jak cię uzdrowił? – pytali.