24. Moim udziałem jest WIEKUISTY mówi moja dusza, dlatego Mu ufam.
25. Dobrotliwym jest WIEKUISTY dla tych, co na Nim polegają; dla duszy, która Go szuka.
26. I dobrze jest czekać w milczeniu na pomoc WIEKUISTEGO.
27. Dobrze też człowiekowi w jego młodości dźwigać jarzmo.
28. Niechaj siedzi samotnie i milczy, kiedy go jarzmem obarczył.
29. Niech położy na prochu swoje usta może jest jeszcze nadzieja.
30. Niech nadstawi policzki Temu, co go uderza i niech się nasyca hańbą.
31. Gdyż Pan nie odtrąca na wieki.
32. A jeżeli zasmucił znowu się zmiłuje, według pełni Swej łaski.
33. Bo nie ze Swojego serca trapi oraz zasmuca synów ludzkich.
34. Kiedy się pod stopami gnębi wszystkich więźniów ziemi,