1. Przypowieści Salomona, syna Dawida, króla israelskiego.
2. By poznawano mądrość i pouczanie, by pojmowano rozumne słowa.
3. Aby przyswajano sobie przestrogę, która wpaja do rozumu sprawiedliwość, Prawo i sąd;
4. by prostym nadać roztropności, a młodzieńcowi poznanie oraz rozwagę.
5. Mądry posłucha, a więc pomnoży swoją wiedzę, a rozsądny pozyska sterowność.
6. By zrozumiano przypowieść i przenośnię, orzeczenia mędrców oraz ich głębokie mowy.
7. Bojaźń Boża jest początkiem oraz pierwiastkiem wiedzy, lecz głupcy pogardzają Mądrością i napomnieniem.
8. Posłuchaj, Mój synu, napomnienia twojego ojca i nie zaniechaj nauki twojej matki.
9. Bo one są uroczym wieńcem dla twej głowy oraz zdobnym łańcuchem na twej szyi.
10. Mój synu, jeśli będą cię kusić grzesznicy – nie daj się uwieść.
11. Jeśli powiedzą: Pójdź z nami! Czyhamy na krew, bez przyczyny czatujemy na niewinnego.
12. Pochłoniemy ich żywcem jak Kraina Umarłych; ostatecznie, jak gdyby zstępujących do grobu.
13. Zdobędziemy wszelkie cenne mienie, nasze domy napełnimy łupem.
14. Wtedy będziesz miał między nami równy dział, jedna kasa będzie dla wszystkich.
15. Mój synu! Nie udawaj się z nimi w drogę, powstrzymuj swoją nogę od ich ścieżki!
16. Gdyż ich nogi zdążają ku złemu oraz się śpieszą, by rozlać krew.