Księga Psalmów 119:140-149 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

140. Twoje słowo jest bardzo lite, dlatego Twój sługa je miłuje.

141. Poniżony jestem oraz wzgardzony, ale nie zapomniałem Twych przykazań.

142. Twoja sprawiedliwość jest sprawiedliwością na wieki, a Twoje Prawo jest prawdą.

143. Przyszły na mnie niedola i ucisk, lecz Twoje przykazania są mą rozkoszą.

144. Twoje świadectwa są sprawiedliwe na wieki; oświeć mnie, abym żył.

145. Wołam z całego serca: Wysłuchaj mnie, WIEKUISTY; i Twoich ustaw przestrzegam.

146. Wzywam Cię dopomóż mi, niech Twoich świadectw przestrzegam.

147. Wstaję o świcie i błagam, wypatrując Twojego słowa

148. Moje oczy uprzedzają nocne straże, abym rozważał Twoje wyroki.

149. Według Twojej łaski wysłuchaj mojego głosu, WIEKUISTY, daj mi żyć według Twojego wyroku.

Księga Psalmów 119