38. Także im błogosławił, więc bardzo się rozmnożyli, a ich dobytku nie umniejszał.
39. Ale zmaleli i byli pognębieni od udręczenia, nędzy i troski.
40. Wylał hańbę na dostojników, zbłąkał ich pośród bezdrożnego stepu.
41. A żebrzącego wyniósł z nędzy i rozmnożył jak trzodę rodziny.
42. Widzą to prawi i się cieszą, a wszelkie bezprawie zamyka swoje usta.
43. Kto mądry zachowa to wszystko oraz rozważy łaski WIEKUISTEGO.