14. wtedy przez sny mnie trwożysz i straszysz mnie widziadłami.
15. Wolałbym uduszenie; raczej śmierć, niż ten mój szkielet.
16. Zanikam, nie będę wiecznie żył; zaniechaj mnie, bo moje dni są tchnieniem.
17. Czym jest człowiek, że go tak wielce wywyższasz i że zwracasz na niego swą uwagę?
18. Że nawiedzasz go każdego poranku i w każdej chwili go doświadczasz?
19. Kiedy wreszcie odwrócisz swój wzrok ode mnie? Zaniechasz mnie, abym mógł przełknąć swoją ślinę?