Księga Ijoba 17:5-11 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

5. Kto zdradza przyjaciół przy podziale łupów, tego oczy własnych dzieci zanikają.

6. Bóg mnie wystawił na przysłowie ludziom, na takiego, któremu plują w twarz.

7. Od utrapień zamroczyło się moje oko, a moje wszystkie członki są jak cień.

8. Wzdrygają się nad tym szczerzy, a niewinny obrusza się nad szalbierzem.

9. Jednak sprawiedliwy trzyma się swojej drogi, oraz nabiera wytrwałości ten, kto jest czystych rąk.

10. A wy wszyscy przyjdźcie na nowo, tylko przyjdźcie! Jednak nie znajdę wśród was mędrca.

11. Moje dni przeminęły, moje zamysły się zerwały; te, które były własnością mego serca.

Księga Ijoba 17