Księga Ijoba 14:6-10 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

6. Zatem odwróć swój wzrok ode mnie, bym mógł wytchnąć i abym się ucieszył, jak najemnik swoją dzienną wysługą.

7. Gdyż drzewo ma jeszcze nadzieję; bo kiedy zostaje ścięte – odradza się na nowo, a jego pędy nie ustają.

8. Chociaż w ziemi zestarzeje się jego korzeń, a pień obumiera w prochu

9. na zapach wody się rozwija, wypuszczając gałązki jak świeżo zasadzona latorośl.

10. Ale kiedy umiera mąż – leży on bezwładny; kiedy człowiek skonał – gdzie wtedy jest?

Księga Ijoba 14