1 Księga Mojżesza 41:20-26 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

20. Zaś chude, liche krowy pożarły siedem pierwszych, zdrowych krów.

21. Weszły do ich wnętrza, ale nie było poznać, że weszły do ich wnętrza, bo ich wygląd pozostał lichym jak poprzednio. I się ocknąłem.

22. Potem ujrzałem we śnie, że z jednego źdźbła wyrastało jakby siedem kłosów, pełnych i pięknych.

23. Ale za nimi, oto wyrastało siedem zeschniętych kłosów, pustych oraz spalonych wschodnim wiatrem.

24. I puste kłosy pochłonęły siedem pięknych kłosów. Więc opowiedziałem to wróżbitom, lecz nikt mi tych snów nie wyjaśnił.

25. A Josef powiedział do faraona: Sen faraona co do znaczenia jest jeden. Co Bóg uczyni to zapowiedział faraonowi.

26. Siedem pięknych krów to siedem lat i siedem pięknych kłosów to siedem lat; to jeden sen.

1 Księga Mojżesza 41