Przypowieści Salomonowych 14:12-18 Biblia Gdańska (PBG)

12. Zda się pod czas droga być prosta człowiekowi; wszakże dokończenie jej jest drogą na śmierć.

13. Także i w śmiechu boleje serce, a koniec wesela bywa smutek.

14. Drogami swemi nasyci się człowiek przewrotnego serca; ale się go chroni mąż dobry.

15. Prostak wierzy każdemu słowu; ale ostrożny zrozumiewa postępki swoje.

16. Mądry się boi, i odstępuje od złego; ale głupi dociera, i śmiałym jest.

17. Porywczy człowiek dopuszcza się głupstwa, a mąż złych myśli w nienawiści bywa.

18. Głupstwo prostacy dziedzicznie trzymają; ale ostrożni bywają koronowani umiejętnością.

Przypowieści Salomonowych 14