14. Rzuć między nas los twój; mieszek jeden wszyscy mieć będziemy.
15. Synu mójâ nie chodźże z nimi w drogę; zawściągnij nogi twojej od ścieżek ich.
16. Albowiem nogi ich ku złemu bieżą, i spieszą się na wylanie krwi.
17. Bo jako próżno zastawiają sieci przed oczyma wszelkiego ptaka skrzydlastego:
18. Tak i ci na krew swoję czyhają, a zasadzają się na duszę swoję.
19. Takieć są ścieszki każdego czyhającego na zysk, który duszę pana swego odbiera.